X
Download ons gratis E-book
Na de vlucht naar Johannesburg en een overnachting in het airport hotel vlogen we naar Kasane in het noorden van Botswana, op het vierlandenpunt Namibie-Zambia-Zimbabwe-Botswana.
Kasane International Airport is al een belevenis op zich, een echt lilliputter airport.
In Kasane gingen wij naar de Chobe Safari Lodge, fraai gelegen aan de Chobe rivier. In een platbodem boot konden we de vele dieren en ook vogels zien die daar in de Chobe delta verbleven. Zelfs zwemmende olifanten kwamen in beeld.
Vanuit Chobe maakten we een dagtocht naar de Victoria watervallen in Zimbabwe. Die waren ondanks de droogte toch nog imposant om te zien.
Naast helikoptervluchten, een bad nemen in een natuurlijke kom op de rand van de waterval kon men ook Bungee jumpen vanaf de oude stalen brug naar Zambia. Tegen betaling van veel geld kon men daar zich de longen uit het lijf gillen. Niets voor ons.
Na de terugvlucht naar Johannesburg ging de reis naar Kedar Country Lodge in Rustenburg, de oude boerderij van Paul Kruger, een soort openlucht museum van de “Boeren” geschiedenis.
Een restaurant vol schilderijen van de Boeren-oorlogen, kanonnen en geweren etc. Overal was de historie te zien Ook het oude woonhuis, de boerderij van Paul Kruger kon nog in oude toestand bezichtigd worden.
Met Kerst in aantocht was de “kerstboom” met versiering al opgetuigd, een vreemd gevoel voor ons bij 35°C.
Vlak bij Kedar ligt het mooie Pilanesberg Nationaal park, dat een bezoek zeker waard is en waar je met de eigen auto kan rondrijden.
Van Kedar ging de tocht naar Dinkweng Safari camp in het noorden van het Waterberg gebied. Een klein park, met 12 luxe chalets, elk met eigen plunge pool. Heerlijk in het warme weer.
Dinkweng is vol in ontwikkeling qua dieren. Men kan er in het afgeschermde deel wandelen tussen gnoes, zebras, kudu, nyala, giraf, impala, blesbok en bosbok, etc.
De reis ging vervolgens naar het noorden richting Mapungubwe Nationaal Park, waar ook Mopane Bush camp ligt. Net als Dinkweng een park in ontwikkeling. Zo zijn er om de Mopane bosjes open te houden dit jaar olifanten geïntroduceerd. De lodge bestaat uit mooie Rondavels, waarvan de nieuwste een eigen plunge pool hebben, terwijl de verzorging van de interne mens meer dan uitstekend is verzorgd met schitterende maaltijden.
Het Mapungubwe Nationaal Park leent zich voor tochten per safari-wagen, maar kan ook prima met de eigen auto bereden worden.
Dan de Limpopo over naar Tuli. Maar “helaas” geen water in de Limpopo. Dus geen kabelpont om aan de overkant te komen, maar simpel door de rivierbedding rijden.
Tuli is echt een olifanten paradijs, ze lopen daar in grote groepen en vaak met veel kleintjes.
Verrassender was de 4 m lange rots python die uit een eeuwenoude dikke boom kroop op een warme avond. Daar schrik je wel even van.
De laatste dag maakten we ’s nachts dikke regenbuien mee en zo stond er wel water in de Limpopo, maar daar kon de terreinwagen nog wel door crossen.
Naar Blouberg ging de reis, een klein park aan de voet van de gelijknamige Blouberg, dat een waar vogelparadijs moet zijn. Helaas hadden wat insectenbeten in de bil en enkel voor veel ongemak gezorgd en met de prima hulp van AAA verlegden we de reis naar Polokwane om daar in het hospitaal een goede doktersbehandeling te ondergaan, zodat de reis verder voortgezet kon worden naar Umlani in het Timbavati gebied dat tegen de Kruger aan ligt.
Mooie safari’s gemaakt, waarbij we leeuwen met hun buffel-kill zagen, maar ook lopend door het veld naar een neushoorn gingen begeleid door twee gewapende rangers. Dat was spannend.
De reis naderde zijn einde en Sunset Creek was een mooie afsluiting van een drukke periode. Even bijkomen in een leuk huisje in een stille vallei, van waaruit we nog een dagtocht richting de zuidpunt van het Krugerpark maakten. Daar konden we meemaken hoe een groepje van vijf “rustende” leeuwen uit het niets een hert grepen en opaten.
Maar ook de spelende olifant bij Skukuza was mooi on te zien, net zoals de vele mooi gekleurde vogels en bloeiende planten na de eerste regenbuien. De natuur werkt daar snel.
Resume: een prachtreis vol mooie herinneringen.
Johan en Wil van Ikelen
