Rondreis: Namibie en Botswana van Mia en Frank
vertrek : 11-05-2018
Vanaf Schiphol vertrekken we naar
Namibië en
Botswana voor meer dan 3 weken. Lisenka van Rondreisopmaat heeft voor ons een enorm mooie route uitgestippeld en al onze wensen tot in de puntjes besproken.
We arriveren s’ochtends in Windhoek waar we onze Ford Ranger (4×4) ophalen en de stad samen met een vriendin die woonachtig is in Namibië gaan verkennen. Na het rustige centrum bezocht te hebben en wat proviand ingeslagen te hebben zijn we gaan eten bij Joe’s Beer House. Dit is zeker een aanrader als je in de stad bent en op een unieke plek wil eten. Zorg wel dat je ruim van tevoren even “online” reserveert.
Hierna begon onze reis naar de Sossusvlei . Ongeveer 140 km uit Windhoek de onverharde weg op en onderweg naar het avontuur. Je waant je gelijk al in de middle of nowhere en soms gewoon enkele uren zonder een auto tegen te komen.
Eenmaal aangekomen bij ons schitterende hotel hebben we nog een quadtour gedaan die zeker de moeite waard was en heerlijk bijgekomen tijdens het uitgebreide avondeten.
De dag erna zijn we vroeg naar de Sossusvlei gegaan voordat het hek open ging. ’s Ochtends kan je hier de mooiste foto’s maken, omdat de knalrode duinen dan een uitgebreide schaduw hebben. Het laatste stuk naar Deadvlei hebben we niet zelf gereden met onze 4×4 , ondanks dat veel 4×4 het wel deden hebben we ook behoorlijk wat mensen vast zien staan in het mulle zand. Toen we bij de Deadvlei aankwamen is dit echt 1 van de meest surrealistische landschappen die wij ooit hebben gezien.
De dode bomen, het wit/grijze steen waar ze in staan, de rode duinen en knalblauwe lucht laten je deze plek niet snel vergeten.
Vanuit de Sossusvlei hebben wij een lange rit gemaakt naar Swakopmund. De onverharde weg was op sommige stukken erg slecht, waardoor de 370 km lange rit wel enige tijd in beslag nam. Dit was totaal niet erg, want onderweg wisselde het landschap om de haverklap en zagen we ook het eerste wildlife zoals de struisvogels en enige impala’s.
In Swakopmund waren de Duitse invloeden zeer goed te zien en was het weer erg grauw en bewolkt. De iets lagere temperaturen waren echter wel even fijn om weer bij te komen en activiteiten te kunnen ondernemen. Wij hebben in Swakopmund de Living Dessert tour gedaan wat echt enorm educatief en leuk was. Er werd veel uitgelegd over de kleinere dieren die leven in de woestijn duinen van Swakopmund en omgeving. Hier hebben ze o.a. de gekko en kameleon laten zien en een mooie rit door de duinen.
Wij hebben in Swakopmund bij Jetty gegeten op de pier en de andere avond bij The Tug op de pier. Beide zijn echte aanraders en zonder reserveringen (die je online kan maken) is er weinig kans dat er nog plek is.
Na 2 nachten hebben we Swakopmund achter ons gelaten en zijn we onderweg gegaan naar Terrace Bay, wat door veel lokale mensen die wij spraken ook wel het einde van de wereld werd genoemd vanwege de afgelegen ligging. De weg naar Terrace bay was 1 lange zoutweg die goed begaanbaar was en waar je ook lekker op door kan rijden. Echter als het gaat regenen worden deze wegen spekglad en worden ze regelmatig afgesloten. Deze rit langs de verlaten kust van Namibië was schitterend. We hebben enkele stops gemaakt o.a. bij Cape Cross waar een enorm grote pelsrobben kolonie is en bij meerdere scheepswrakken. Het gevoel dat je alleen op de wereld was bekroop ons wederom bij deze schitterende rit.
Na een volle week in Namibië al gereden te hebben waren we wel toe aan het safari gevoel. We hadden al schitterende natuur gezien, maar nog erg weinig wildlife. Echter waren we nu bij Twijfelfontein in Damaraland aangekomen en hier nog de Dessert Elephant Tour geboekt. Dit was een ervaring om nooit te vergeten; met de open Toyota 4×4 olifanten tracken. Uitwerpselen kwamen we genoeg tegen, maar tegen schemering aan helaas nog geen olifant gezien. Echter gaf onze gids (nadat we allemaal al zeiknat waren geregend door een enorme hoosbui) het niet op. Hij maakte wel even zijn eigen paden door het uitgestrekte landschap en met succes! We hebben nog een dik uur kunnen genieten van een grote kudde dessert olifanten onder het genot van een lekker drankje.
De dag erna zijn we voor vertrek nog bij de bekende rotstekeningen wezen kijken van Twijfelfontein. Je wordt dan rondgeleid door een gids en die vertelt het e.e.a. Je loopt hier ongeveer een rondje van 1,5 uur.
Op naar nog meer safari. We hebben de eerste nacht buiten Etosha geslapen, de 2e nacht in Halali en de 3e nacht in Namutoni.
De mooiste lodge is buiten het park, maar Halali had de mooiste waterhole die wij gezien hebben. Ook als je niet in Halali overnacht is deze zeker het bezoeken waard. Je kan hier heerlijk zitten en wij werden in 3 uurtjes o.a. getrakteerd op een zwarte neushoorn, coyotes, kudde olifanten en verschillende hertenbeesten. Wij hebben verder in Etosha heel veel zelf gereden van waterhole naar waterhole en enorm veel wildlife gezien zoals zebra’s, een kudde van wel 35 olifanten, zwijntjes maar helaas geen katachtigen. Het was namelijk bij ons nog erg groen ,waardoor je deze toch wat minder goed kon spotten.
Na het indrukwekkende bezoek aan Etosha met zijn vele wildlife zijn we doorgereden naar de Caprivi strook. Hier zag je veel meer dorpjes langs de kant van de weg en veel meer bedrijvigheid. Alle mensen zwaaide erg vriendelijk als je voorbij reed, maar je moest wel goed oppassen voor overstekende koeien, geiten of ezels. We hebben o.a. verbleven in de schitterende Riverdance Lodge wat zeker bij veruit de mooiste (kleinschalige) lodge was die we tijdens onze reis hebben gehad. Hier hebben we ook nog een leuke kleinschalige bootcruise gedaan en een self drive door het relatief kleine en rustige Mahango park. Hier hebben we weer ander wildlife dan in Etosha gezien o.a. vervet apen, bavianen, waterbuffel en vele vogelsoorten. Helaas lieten de katachtigen zich hier ook niet zien tussen de nog o zo groene omgeving.
Na iets meer dan 2 weken steken wij de grens met Botswana over. Dit ging voor Afrikaanse begrippen redelijk snel, echter moet je wel iets van 3x uit je auto om bij een post gegevens door te geven en formulieren in te vullen. Dit zouden we deze reis nog wel een paar keer moeten doen dus lekker rustig aan. Eenmaal bij Chobe aangekomen hebben we 3 nachten in de Chobe Safari Lodge geslapen. Een grote luxe lodge met alle faciliteiten en excursies die je maar kan wensen. Wij hebben hier een grote boottocht gedaan en een privé boottocht. We hebben hier o.a. wadende/zwemmende olifanten gezien, krokodillen, nijlpaarden en diverse vogelsoorten.
Wij hebben vanuit Chobe ook een dagtrip gedaan naar de Victoria Falls (Zimbabwe). De Victoria Falls waren echter op hun natst en we konden er hierdoor niet enorm veel van zien. Gelukkig hadden we poncho’s gekregen van onze vriendelijke chauffeur anders waren we tot ons ondergoed doorweekt geweest. Er werden veel tours door de lucht aangeboden, maar wij vonden 200 dollar per persoon voor 15 minuten in de lucht een beetje aan de prijzige kant.
Op de laatste dag in Chobe hadden we de landsafari staan en hoopten we katachtigen te kunnen spotten. En we hadden geluk, 2 jonge mannetjes leeuwen lagen lekker te relaxen en te stretchen op een stuk laag grasland. Er waren ook nog sporen van een jaguar die ze met de ochtend safari hadden gespot, maar helaas kregen we die niet meer te zien. Verder speelde de vervet apen gewoon in de tuin en boten van het hotel en renden de wilde zwijnen rond over het terrein. Er viel dus ook lekker wat te zien vanuit je luie stoel in de lodge.
Vanuit Chobe zijn we naar Nata gereden. Deze rit viel ons erg tegen; er zaten enorm veel gaten in het asfalt waardoor je erg geconcentreerd moest rijden. Bij Nata hebben we nog een excursie gedaan naar de zoutvlakte, maar dit stelde op dit moment van het jaar niet veel voor. Enkele verdwaalde flamingo’s en een paar wildebeesten. We waren natuurlijk al goed verwend van het vele moois dat we al op de reis hadden gezien.
Onze laatste halte in Botswana was Maun, de toegangsport naar de Okavanga Delta. Helaas was echter hier op dit moment nog niet genoeg water in de rivieren waardoor de boot excursies niet doorgingen. Er was bij de lodge ook niet genoeg animo voor de dagtrip naar Moremi (waar ze ons daarom 300 dollar pp voor vroegen) dus hebben we besloten hier zelf op pad te gaan. Moremi was maar 75 km rijden dus dat kunnen we zelf ook wel toch. De weg naar Moremi was de eerste 30km vanuit Maun prima, echter de laatste 45 km was 1 en al onverhard vol met diepe kuilen. Wij hebben dan ook 3 uur over 75 km gedaan, echter onderweg wel grote groep giraffes en olifanten gespot. Eenmaal in Moremi aangekomen hebben we hier ca. 2 uur rond gereden wat goed te doen is met een 4×4 maar weinig wildlife gespot. Wil je Moremi echt ervaren dan kunnen wij adviseren hier dan enkele nachten in het park te verblijven, omdat de weg ernaar toe al enorm veel tijd in beslag neemt.
Door de Kalahari heen komen we weer aan in Namibië. Deze keer ging de grens overgang ook weer behoorlijk soepel (ca. 30 minuten) en kwamen we lekker op tijd aan bij onze lodge. We verbleven hier in een guest game farm waar ze o.a. 2 luipaarden in een groot afgescheiden terrein hadden, 2 cervals en een stekelvarken. Helaas konden we geen game drive meer over hun terrein doen, maar het leek er ook op dat ze verder niet veel hadden rond lopen. Prima om even uit te rusten van de reis, maar verder was er niet echt wat te zien.
De laatste lodge van onze reis was ca. 45 km van de luchthaven van Windhoek. De Onjala Lodge was lekker luxe, goed eten, goede massage en vriendelijk personeel. Er waren veel hagedissen en vogels te zien bij de lodge en op het terrein van de game farm o.a. struisvogels, zwijnen, zebra’s. Wij hebben hier nog paard gereden (staat nergens beschreven, maar gewoon naar vragen) wat alleen voor ervaren ruiters was. Dit werd al snel duidelijk aangezien er niet elke dag op de paarden word gereden en die lekker vrij rondrennen over de game farm en vol energie zaten. Dit was een heerlijke plek om nog even tot rust te komen en te genieten van Namibië voor we weer vertrokken naar Nederland.
Lisenka heeft echt een fantastische reis voor ons samengesteld en we kijken terug op een onvergetelijke ervaring.
Nog enkele tips / opmerkingen (voor overige reizigers en rondreisopmaat):
-
een stofhoes voor de koffers is erg aan te raden en gelukkig had Lisenka dit ons geadviseerd (bijvoorbeeld oud dekbedhoes)
-
koop een koelbox aan het begin van je reis met een koel element in de supermarkt
-
Riverdance Lodge is een absolute aanrader als je in de Caprivi strook bent
-
vanuit Etosha is de Riverdance Lodge in 1 keer aan te rijden, wij hadden er nog 1 lodge tussen zitten maar dit viel tegen
-
het asfalt tussen Chobe en Nata lodge is echt erg slecht en gevaarlijk. Het is goed om hiervan bewust te zijn.
-
in Botswana zijn er veel inspecties mbt vlees, groente en fruit. Als je bij de roadblocks aangeeft dat je dit hebt dan moet je het inleveren en gaan ze het zitten opeten. Zorg dat je hiervan niks in het zicht heb liggen.
-
de simkaart die wij kregen werkte niet. Er is weinig ontvangst in Namibië (alleen straal van ca 25 km van grote plaatsen) dus zorg dat je voldoende water en eten bij je hebt mocht je stranden.
- Lisenka heeft ons gelukkig de Ford Ranger aangeraden. Voor deze route die wij gereden hebben was het met een Dacia Duster (die wij ook veel zagen rijden) een veel grotere uitdaging geweest. Wij raden dan ook aan zeker niet te bezuinigen op een goede 4×4.
- Onjala lodge was echt een top afsluiter van de vakantie en dat zo dicht bij het vliegveld.
Bedankt voor de persoonlijke en goede service en we hopen dat we samen met jullie onze huwelijksreis naar Indonesie kunnen gaan samenstellen.
Met vriendelijke groet,
Mia en Frank
