X
Download ons gratis E-book
Reisverslag familie van der Putten – juli 2022
23 jaar geleden maakten Hein en ik een rondreis door Namibië, Botswana en Zimbabwe.
Nu 25 jaar getrouwd wilden we graag de kids meenenemen naar Zuidelijk Afrika. We kozen voor Namibië omdat dat land in onze herinnering mooi, gevarieerd en veilig voelde. Na een ontmoeting met Lisenka en Marjan op het verre reizen event was het duidelijk, zij gingen ons helpen de droomreis te regelen. Samen maakte we eindeloos plannen en net toen we alles hadden gregeld, ging de wereld op slot. Wat we enorm waardeerden was de flexibele houding van Lisenka die met ons het contact deed en ze zorgde ervoor dat de reis met ons meegroeide. Hij verschoof 2 keer en werd soms een beetje anders door de vluchten.
Maar in Juli 2022 was het eindelijk toch zover, we gingen naar Afrika!
De ontvangst in de lodge in de Kalahari was geweldig. Een heerlijke fles wijn met een lieve brief van Lisenka wachtte op ons. Tijdens een prachtige sunset genoten we van het moment en knepen we in elkaars armen om zeker te zijn dat we niet droomden. Na een eerste koude maar succesvolle safari reden we door naar Sesriem waar we voor het eerst zouden gaan slapen in de tenten op de auto. Wat een geweldige plek daar in de woestijn en prima start om naar Sossusvlei te gaan., Voor onze kids was het beklimmen van Big Daddy een van de hoogtepunten van de reis. Via Solitiare reden we daarna naar Swakupmond de stad die in een soort dikke mist lag. Onze gastvrouw van de BB had gelukkig goede tips voor ons en stuurde ons naar het Moonlandscape, wat ons zon en weer gave foto’s opleverde. Maar ook de marine safari op een zeecatamaran was onvergetlijk; wat wist onze gids veel van dieren en wat haden we geluk om een mama en kleinere walvis te zien zwemmen voor de boot.
Via Cape Cross met zijn enorme hoeveelheid (en enorm stinkende ) zeerobben reden we verder naar Damaraland. We overnachtten bij een campsite, genaamd naar de welkomsgroet van de Damara stam. Een safari naar bosolifanten en een bezoek aan het living museum van de Damara’s maakten deze prachtige plek onvergetelijk. En toen moesten we nog naar Etosha! Daar hebben we op twee plekken gelogeerd, in het westen en in het oosten, wat men met recht de mooiste plek van Namibie noemt.
Geweldige safari’s gedaan, veel verschillende dieren gezien in het wild, ver weg, en soms dichtbij.. soms zat je kou te lijden en dacht je waar zijn ze toch die dieren en opeens wist je niet meer waar je moest kijken en maakte je van alles mee: enorme kuddes olifanten, overstekende zebra’s, verlegen kudu’s, lachende hyena’s, leeuwen in jaaghouding, cheetah’s rustig op een bergje, gieren zwevend boven het wegdek en natturlijk de altijd mooie giraffen. ‘s Avonds als toetje nog een jachtluipaard, zelfs de plaatselijke bevolking was enthousiast.
De sunset drive die we in Onguma park deden was by far de beste die we hadden meegemaakt; wat een geweldig aardige gids en wat wist hij veel en wat waren de gin tonics lekker..
Na alle fantastiasche dagen moest het dan ook een keertje tegenzitten en dat kwam bij onze volgende stop. Onze zoon werd ziek en we zagen de camping de zeer afgelegen was niet zitten. We kozen dus een slaapplek in de lodge bij het Waterbergplateau. En dat was geen straf. Omdat er maar en kamer beschikbaar was gingen mijn man en oudste zoon in de tent op de parkeerplaats liggen en wij in de kamer, Die nacht werd het -6.We hadden veel steun aan Ayesha die ons goede info gaf en goed hielp, zeker de volgende dag toen de auto niet meer wilde starten. Gelukkig waren in Otjiwarongo veel garages, maar de oorzaak was echt de kou en dus moesten we gewoon de klep openzetten en in de zon even wachtten en daarna deed de auto het dan weer.. Toen de jongste zoon ook weer opknapte konden we weer verder met het laatste stukje van de reis.
We genoten enorm van het mooie verhaal van de Cheetha opvang, en genoten des te minder van de winst die werd gemaakt op de krokodillen boerderij, wat een verschil was dat. Als laaste verbleven we iets buiten Windhoek op een prachtige plek. Mocht ik nog niet het geweldige eten hebben genoemd dan bij deze; ook hier hebben we zo zitten smullen. In de dagen dat we kampeerden was het vaak een pasta maar bij de lodges genoten we dan van de verschillende soorten game. Het was bizar lekker, mooie geserveerd en feestelijk gedekt. We voelden ons heel decadent.
Als laatste hebben we ons verbaasd over Windhoek, waarbij de weg naar de Christus kirche voorheen een rustige stoep was was het nu en drukke weg met een speciale afslag. De stad is bizar gegroeid de afgelopen 23 jaar, maar de natuur van het land was nog steeds zo mooi en de mensen zo allervriendelijkst, we hebben ons weer geen seconde onveilig gevoeld.
Nogmaals dank voor je hulp Lisenka en natuurlijk ook Marjan. Het enige nadeel is dat we nu weer heimweh hebben naar Afrika en terug willen.. we zijn maar weer begonnen met sparen en komen graag bij jullie terug voor nieuwe avonturen!
Familie van der Putten
