X
Download ons gratis E-book
Reisverslag familie van Selt – augustus 2022
Het is zover, we kunnen beginnen aan onze reis naar Namibië welke we 2 jaar eerder al gepland en geboekt hebben. En toen kwam corona en kon het even niet door gaan.
In overleg met Rondreis op Maat elk jaar de reis doorgeschoven tot nu.
Op 6 augustus vertrokken naar Schiphol, de auto gestald op lang parkeren en door naar de luchthaven. Met inpakken van de koffers rekening gehouden dat er misschien wel eens een koffer niet aan zou komen in Namibië gezien de toestanden op Schiphol. Koffers gelabeld en door naar de security, het was druk maar niet de ellende welke we van de tv beelden hebben kunnen zien, een goede start dus.
Aangekomen bij de gate nog even wachten voor het boarden en dan kan het echt gaan beginnen. Helaas, het vliegtuig wilde niet meewerken. Er was een probleem met een deur welke niet wilde sluiten wat ons uiteindelijk een vertraging opleverde van 3 uur. Er moest een keus gemaakt worden, of de deur maken of 100 man minder mee. Gelukkig niet gekozen voor het laatste (we zaten namelijk bij een deur).
Na een vlucht van 10,5 uur, midden in de nacht aangekomen in Johannesburg waar we opgehaald werden door een medewerker van de Guest Lodge. Hier zouden we 1 nacht verblijven want de volgende dag gaan we door naar Windhoek. Het was niet zo’n geweldige kamer maar we zijn er maar even geweest, het was weer vroeg dag, om 08.30 uur weer moesten we weer op het vliegveld zijn.
7 Augustus.
Inchecken en door naar Windhoek in een vlucht van ruim 1,5 uur. Op het vliegveld worden we opgevangen door de locale vertegenwoordigster waarmee Rondreis op Maat samenwerkt. Van haar hebben we een mapje ontvangen met alle reisbescheiden, routes en info voor onze hele reis. Ook veel tips gekregen met o.a wat wel en niet te doen, wat gebruikelijk is met het geven van tipgeld en ze heeft ons geholpen met de huur auto. We zouden een Toyota Fortuner krijgen meer dit is een upgrade geworden naar een Mitsubishi Pajero (geen misselijke bak, hier gaan we het wel in vol houden). Na nog wat gezellig gekletst te hebben zijn we uiteindelijk aan ons avontuur begonnen. Eerst langs het tankstation bij het vliegveld en alvast wat water ingeslagen en dan op pad.
Onze eerste overnachting in Namibië is in de Kalahari. Na een rit van ca. 325 km zijn we nog net voor het donker binnen en kunnen we aanschuiven voor het diner, we hebben hier heerlijk gegeten en een lekker wijntje gedronken. Dit is een prachtige locatie.
8 Augustus.
Op tijd eruit want we gaan op stap voor een Morning Game Drive, we gaan de zon op zien komen en hopelijk wat dieren spotten. Onder leiding van onze leuke vrouwelijke gids is dat ook gelukt, we hebben de zon op zien komen en veel dieren gezien zoals giraffe, springbok, kudu, spiesbok, hartebeest, eland en vele vogels. Bij terugkomst nog van een laat ontbijt genoten en vervolgens op pad naar de volgende bestemming, de zuidelijke Kalahari. Een route van ca. 275 km. Een zeer goede tip welke we van de dames van Rondreis op Maat hebben gekregen is dat je bij elke lodge een lunch pakket kunt bestellen wat we dus ook overal hebben gedaan, is perfect en je hoeft dus niet op zoek naar restaurantjes of iets dergelijks. Ook het avontuur op de gravel wegen is nu echt begonnen. Een goede auto met 4×4 is hier geen overbodige luxe maar heb je gewoon nodig.
Onderweg weer veel gezien en genoten van de mooie landschappen en dieren. Aangekomen bij de lodge weer een prachtige locatie met goed eten en drinken.
9 Augustus.
Op tijd er weer uit, ontbijten en foto spullen mee voor de Lion tracking welke we gaan doen. We hebben weer een leuke gids die van alles vertelde van de omgeving en over de leeuwen en hier zeker de tijd voor nam. We zouden de hele morgen op pad zijn en hebben ook de leeuwen gevonden. Verassend dat zulke indrukwekkende beesten zich in de bush schuil kunnen houden zodat je ze maar amper ziet, maar ja daar hebben we de gids voor bij die er ook niet vies van was om de toyota eens flink aan het werk te zetten door off-road te gaan (ook hij kon hier enorm van genieten).
Bij terugkomst in de lodge stond ons een heerlijke lunch te wachten. Hierna zouden we met onze auto een 4×4 trail gaan rijden. Vooraf nog wat tips gevragen aan de gids, bandendruk wat afgelaten en vervolgens de trail gereden. Super ervaring, dat kun je in Nederland niet en zeker niet in zo’n schitterende omgeving. Bij terugkomst de banden weer op spanning gezet, weer lekker gegeten en op tijd ons mandje in. Weer veel gezien vandaag en genoten.
10 Augustus.
Weer op tijd eruit (pluk de dag) en ontbijten. Vandaag gaan we door naar de volgende lodge richting Fish River Canyon. Een rit van ca. 400 km. Onderweg weer prachtige landschappen met diverse dieren. Rond koffie tijd gestopt bij een plaatsje waar ze ook lekkere appelkruimeltaart hadden en gebabbeld met de eigenaren. Het erf stond vol met oude auto’s en dergelijke welke ze vanuit de dessert naar hier gesleept hebben om de boel een beetje op te vrolijken. Aangekomen bij de lodge, weer een prachtige locatie, koffers naar ons huisje gebracht en even wat opfrissen en wat relaxen. Ook hier weer goed eten en een mooie sun downer.
11 augustus.
Vandaag gaan we naar de Fish River Cayon, de 2e grootste Canyon van de wereld na de Grand Canyon in Amerika. Schitterende vergezichten en erg indrukwekkend. Groot voordeel t.o.v. de Grand Canyon, het is hier niet druk, er is ook geen MC Donald. Gewoon genieten. Later op de dag nog doorgereden naar Ai Ais een plaatsje met warm water bronnen. Deze weg zouden we naar de volgende bestemming willen rijden echter blijkt een brug over een rivier weggespoeld te zijn en moet je dus door het water, dit kan allen bij laag water en is moeilijk te bepalen wanneer dat is. Vandaar dat we de deze weg vandaag een stuk rijden en morgen weer terug langs de appeltaart.
12 Augustus.
Ontbijten en door Aust, totaal ca. 285 km. Eerst even gestopt bij het Road House om te tanken en even binnen gekeken. Je kunt hier overnachten, eten, boodschappen inslaan. Leuk plaatsje in de middel of niks. We gaan nu het gebied in wat bekend staat om zijn wilde paarden. Dit is ook de koudste gebied van Namibië, hebben we ook gemerkt. S ’avonds zakt de temperatuur behoorlijk onderuit. Ook hier weer een mooie accommodatie met een goede keuken en vriendelijk personeel. Dat is overigens tot nu toe nog overal.
13 Augustus.
Vandaag gaan we naar Kolmannskuppe. Een plaats waar vroeger diamanten zijn gevonden tijdens het aanleggen van een spoorlijn. De Duitsers hebben hier in de glorie tijd een klein stadje uit de grond gestampt met voor die tijd enorm veel luxe. Na het verdwijnen van de diamanten zijn de inwoners ook vertrokken en wat er nu over is gebleven is een spookstadje. Mooi om te zien wat de woestijn doet met de gebouwen, ook mooi om er foto’s te maken. Ook nog even naar Luderitz gereden en geluncht bij de haven en nog wat rond gelopen. In Luderitz is verder niets apart en zijn we weer terug gegaan naar onze lodge.
14 Augustus.
Weer lekker ontbeten, lunch pakketje mee en door naar de Namib Dessert. We gaan op weg naar Sesriem, onze volgende halte na een route van ca. 380 km. Onderweg weer veel gezien aan wild en mooie uitzichten. Ook velden vol met meloenen, vonden we erg verrassend.
We begrijpen ook goed de tip welke we van Lisenka hebben gekregen om een auto te huren welke geheel dicht is en dus geen pick-up met een dichte kap achterop. Alles zit onder het stof en dat dringt overal door, ook in je koffers welke achter in de bak liggen. Daar hebben wij gelukkig geen last van.
We zitten hier in een huisje waar we eventueel zelf kunnen koken op de braai en in de buiten keuken. Leuke accommodatie. Maar het eten hebben we in de main lodge gedaan, een 10 minuutjes rijden met de auto. Te voet is niet te doen, het is hier pikkedonker en er loopt hier van alles rond. Wel heb je hier een mooie sterrenhemel.
15 Augustus.
Ontbijten in de main lodge en na het ontbijt gaan we naar de Sossusvlei en Deadvlei. Je rijdt via een teerweg van ca. 60 km lang dwars tussen de schitterende rode duinen tot aan een parkeerplaats. Hier kun je er voor kiezen om met een 4×4 schuttle door te rijden naar de Deadvlei of dit met de eigen auto te doen, een weg van zo’n 6 km door het zeer losse zand. Even navraag gedaan ter plaatse wat de beste bandendruk is, onze bandendruk was prima dus zelf door de zandbak gereden wat weer een leuke ervaring was. Als je hier na 12.00 uur komt moet je er rekening mee houden dat het zand nog losser wordt door het opwarmen en je de bandendruk daar op aan moet passen.
Deadvlei is een zoutpan tussen de duinen met dode bomen, erg fotogeniek en een ervaring. Behoorlijk pittige wandeling door het zeer losse zand en de warmte. Op de terug weg zijn we ook nog gestopt bij duin nr. 45 waar je eventueel op kunt lopen/klimmen, 3 stappen vooruit en 2 achteruit. Hebben we niet gedaan maar wel mooi om te kijken. Aan het begin van dit park kun je ook nog een afslag nemen naar Sesriem Canyon. Hier kun je doorheen lopen en is zeker de moeite waard om dit mee te nemen. Is iets wat je hier niet direct zou verwachten. Terug in de hut ons weer wat opgefrist en naar de main lodge voor het diner met op de achtergrond het gezang van de gekko’s.
16 Augustus.
Koffers gepakt en weer op pad naar Swakopmund, een route van 345 km. Onze route gaat langs Solitaire, café van der Lee, een leuke plek voor een kop koffie met heerlijke appeltaart. Uiteraard zijn we hier gestopt. Aangekomen in Swakopmund verblijven we in een prachtig Guesthouse. Eten aan de overkant van de straat bij restaurant Altstad. Hier is nog enorm veel Duitse invloed. Advies is om s ’avonds hier niet met een tasje of fototoestel rond te lopen wat overigens overdag geen probleem is.
17 Augustus.
We werden na het ontbijt opgehaald voor de kleine beestjes safari met Charly’s Dessert Tours Living Dunes Experience. De big 5 is natuurlijk prachtig maar de little 5 zijn ook prachtig om te zien. De gids gaat op zoek in het zand naar beestjes waar we geen idee van hebben dat die er zitten. We hebben er verschillende gevonden o.a. de Palmetto Gecko, Sidewinder snake, Sand diving Lizards. Dit is zeker de moeite waard om te doen, je hebt namelijk geen idee wat er hier allemaal zit.
Na de toer zijn we Swakopmund in gewandeld, hebben er geluncht en wat winkeltjes bezocht. Weer lekker een dag bezig geweest met leuke dingen en een beetje relaxed.
18 Augustus.
Vanuit Swakopmund gaan we naar de Erongo Mountains. Normaal een route van 220 km maar we hebben er nog een stukje aangeplakt. Via de Skeleton Coast zijn we naar Cape Cross Seal Reserve gereden. In de paartijd (nov-dec) zitten hier tot 250.000 Kaapse pelsrobben, de rest van het jaar ligt dit aantal rond 100.000. Je loopt hier op een soort loopplank tussen de robben wat erg leuk en indrukwekkend is. Je ziet veel komisch taferelen maar ze maken flink wat herrie en het stinkt er enorm. Eenmaal terug in de auto en een uurtje verder zit de lucht nog in je neus maar absoluut de moeite waard.
Aangekomen in de lodge, een schitterende locatie, hebben we heerlijk gerelaxt en met een portje van de sun downer genoten. Hierna aangeschoven aan het diner, ook hier weer super. Op de rotsen achter het huisje hebben we een familie klipdassen als achter buren.
19 Augustus.
Vanuit de lodge, helaas hebben we hier maar 1 nacht gezeten, gaan we door naar Twyfelfontein in Damaraland, ca. 240 km. Onze route gaat langs de Brandberg, dit is de hoogste berg van Namibië. Ook vandaag weer mooie landschappen en diverse dieren gespot. Aangekomen in Twyfelfontein is ons verblijf een tent met een normaal toilet en een douche. Dit is een geweldige ervaring. S ’avonds hier weer lekker gegeten, vlees van de braai, met lekkere salades en groenten. Nog een bakje koffie en een borreltje er achteraan en dan naar ons tentje.
20 Augustus.
Weer op tijd eruit, we gaan de Huab Nature excursion doen. We gaan met een gids in een open 4×4 door de bedding van de Huab rivier, welke nu geheel droog staat, op zoek naar de woestijn olifanten. Deze zijn wat kleiner dan de olifanten in Etosha. Er leven hier 2 kuddes met olifanten waarvan we 1 kudde gevonden hebben bestaande uit 6 dieren en nog een singel mannetje, echt een knoeperd. Verder hebben we ook nog een kudde woestijn Giraffen gevonden, dit was helemaal uniek want die kom je maar zelden tegen. Het was 2 weken geleden dat onze gids ze hier gespot had en hij komt er elke dag, hij was ook erg in zijn nopjes. Een hele mooie dag waarin tijd geen rol speelt en bij terugkomst in het kamp genoten ven een lekkere lunch. Na de lunch zijn we nog met de auto op pad gegaan om de omgeving te verkennen en de nodige foto’s gemaakt. Vandaag weer een mooie dag met de schitterende olifanten.
21 Augustus.
Aan ons tent avontuur komt een einde en weer door naar het volgende adres in Etosha West, route van ca. 310 km. Dit adres ligt al binnen het Etosha park aan de west zijde van het nationaal park en is nog niet heel lang bereikbaar. Als je hier door het park rijd kom je bijna niemand tegen, wel heel veel dieren waaronder de zebra. Het Camp ligt boven op een bergrug en je kijkt vanuit hier over de vlakte met al zijn dieren. We worden met een soort golfkarretje naar boven gebracht omdat dit anders niet doen is met de bagage. Na het diner werden we ook met het karretje naar onze tent/hut gebracht in verband met veiligheid omdat hier wilde dieren kunnen komen zoals bijvoorbeeld de luipaard. Morgen gaan we dwars door het park naar onze volgende locatie en hopen we weer veel wild te spotten.
22 Augustus.
Van het westen van Etosha naar het centrale deel, een rit van ca. 200 km dwars door het Etosha nationaal park. In dit stuk van het park waren ze bezig om de wegen beter begaanbaar te maken, waren hier behoorlijk slecht en onze Mitsubishi heeft zich flink moeten bewijzen. Het vele wild wat we hier hebben gezien maakt alles weer helemaal goed waaronder hele groepen met olifanten en zebra’s. Het is maar goed dat we in een digitaal tijdperk leven want anders waren we fotorolletjes te kort gekomen, we hebben hier heel veel foto’s gemaakt.
Onze Lodge ligt weer net buiten het park en is een behoorlijk grote lodge met behoorlijk wat huisjes op een prachtige locatie. Voor het diner en het ontbijt moeten we 10 minuutjes lopen naar het hoofdgebouw waar het weer goed is van eten en drinken.
23 Augustus.
Vanuit de lodge gaan we vandaag een game drive doen in het park, we hebben nog niet genoeg gezien. Met een gids kijk je net weer anders naar de dieren en je krijgt een hoop informatie. Het grote voordeel is ook dat ze elkaar op de hoogte houden waar welke dieren zich bevinden. We waren net bij een waterhole weggereden of er kwam een melding dat er een nr.3 te zien was, nr. 3 zijn de leeuwen. Weer terug gereden en vonden we een troep van 8 leeuwen, 1 mannetje, 2 vrouwtjes en 5 welpen. Uiteraard weer olifanten maar ook o.a. hyena en een jonge zwarte neushoorn. Helaas geen luipaard en geen cheeta. De dag afgesloten in een rondje zwembad maar dat viel wel een beetje tegen, ondanks het mooie weer met een lekker zonnetje was het water maar een graad of 15, brrrr.
24 Augustus.
Omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen gaan we vandaag weer het Etosha park in. We gaan via het park naar onze volgende bestemming wat aan de oost zijde van het park ligt. Een rit van ca. 180 km. We zouden de auto laden en dan naar het hoofdgebouw rijden zodat we vandaar uit meteen verder konden rijden. De avond hiervoor met de manager gesproken en hij zou op onze kaart aangeven wat de mooie plekken zijn waar we zeker moesten gaan kijken. Koffers naar de auto en….. een lekke band. Tja dat kan hier zomaar gebeuren en we hebben mazzel dat het onze eerste is gezien de km welke we al over gravel gereden hebben. Even het bandje gewisseld, ontbijten, bandje laten maken en weer het park in. Ook vandaag weer erg veel olifanten gezien, bij 1 van de waterholes zaten er een aantal in het water wat zeer vermakelijk was om naar te kijken (weer een paar rolletjes vol). Einde van de rit aangekomen bij onze Lodge, wat is dit een prachtige locatie, jammer dat deze ook maar voor 1 nacht is. Morgen gaan we door naar onze laatste bestemming, Waterberg.
25 Augustus.
Vandaag een rit van ca. 300 km naar Waterberg. Hier moesten we op tijd s ’middags binnen zijn omdat we hier een Rhino Drive zouden gaan doen met een sun-downer. Onderweg weer lekker over gravel en zandwegen gereden dwars door het Farm gebied. Je moet hier op verschillende plaatsen even uit de auto om poorten open te maken zodat het vee er niet van door gaat. Aangekomen bij de lodge slapen we weer in een tent/hut op een hele mooie locatie met een schitterend uitzicht over de Waterberg vallei.
Na het wegbrengen van de bagage een bakje koffie met wat lekkers genuttigd in het hoofdgebouw om vervolgens te verzamelen voor de Rhino drive met een open 4×4. Hiervoor moesten we een klein uurtje rijden door de bush in een prachtige omgeving om de neushoorns te vinden. Er lopen hier 6 witte neushoorns waarvan we een jong van 2 jaar met moeder (1600 kg) hebben gevonden en een stukje verder nog 2 vrouwtjes met een jong mannetje, de bull hebben we niet gezien. De neushoorns worden beschermt/bewaakt door 2 mensen zodat ze de geur van deze mensen herkennen. Hierdoor is het mogelijk om dicht bij te komen en zelfs uit te stappen en de neushoorns te benaderen op zo’n 15 meter. Dit is echt een gave ervaring. Dit is schijnbaar alleen mogelijk bij witte neushoorns, de zwarte is veel te agressief. In de bush hebben we nog genoten van een mooie zonsondergang met een drankje waarna we weer terug naar de lodge zijn gereden voor het diner.
26 Augustus.
Aan alle moois komt een eind, vandaag weer terug naar Windhoek, een route van 330 km. We hebben totaal ca. 5000 km gereden en ontzettend veel gezien van Namibië. Het is een prachtig land met erg vriendelijke mensen, een mooie natuur en veel wild. De terug vlucht via Johannesburg naar Schiphol is goed verlopen en de koffers hebben we ook gewoon van de band kunnen halen. Terug naar huis met de auto en meteen in de file, tjonge wat missen we Namibië nu al.
Het heeft 2 jaar geduurd voordat we de reis hebben kunnen maken maar dubbel en dwars waard. Marjan, Lisenka en natuurlijk Ayesha, bedankt voor deze mooie ervaring en gelukkig hebben we de vele foto’s en filmpjes nog.
Toen kwam de olifant met zijn grote snuit en die ………..
Groetjes
Tom en Ans
