Oscar heeft zeker één grote wens: de wilde honden

Oscar heeft zeker één grote wens en dat is: de wilde honden

We landen, na een nachtvlucht met overstap in Londen, iets later dan gepland, op het vliegveld pinnen we eerst en daarna gaan we opzoek naar onze taxi. We worden welkom geheten door een aardige man. Onderweg naar het hotel legt hij het één en ander praktisch maar ook historisch uit. In het hotel worden we goed ontvangen en 15 min later zitten we weer in dezelfde taxi op weg naar het Apartheid museum. Dat was een indrukwekkend bezoek, helaas waren we allemaal zo ontzettend moe omdat we in het vliegtuig geen oog hadden dicht gedaan.
De volgende ochtend staat onze huurauto om klokslag 9:00 uur bij ons hotel. En even later zitten we bepakt en bezakt in onze heerlijk ruime minibus op weg naar Winterton. Het is voor ons een belevenis om te zien dat koeien maar ook mensen, te voet, gebruikmaken van de weg en zelfs de snelweg.
Een paar uur later worden we hartelijk ontvangen in Admore Guest Farm in Winterton. Onze cottage’s zijn prachtig met openhaard én bubbelbad.

Heerlijk om hier even op adem te komen. De staff heeft ons goed geholpen bij het uitkiezen van onze dagtochtjes. De volgende dagen hebben we paardgereden (Ushaka Horse Trails, bij een Belgische boer) door adembenemend landschap. Dit was 10 min bij ons Guesthouse vandaan. Ook hebben we een mooie wandeling even verderop gemaakt. In de buurt een fantastische bakker/tearoom ontdekt.
Daarna naar Zeranka lodge in Umlanga Rocks. De gastvrouw is hartelijk en denkt met ons mee, we hebben namelijk een walvissentocht gepland in Durban en moeten daar om 8:00 uur zijn. We hebben die avond daar in de lodge zelf gekookt, dat was ook even lekker. Even verderop, bij het haaienvangnet, hebben we in de Indische oceaan gezwommen. De volgende ochtend een geweldige tocht en bultruggen gespot. Jammer dat we er maar één nachtje zijn, het is een bliksembezoek geweest.

Die middag rijden we richting het noorden naar St.Lucia. Iedere keer kijken we uit naar de plek waar we nu weer terecht gaan komen. Terwijl we rustig het dorp inrijden vallen ons de verkeersborden, beware off the hippo’s op. Bij binnenkomst van de accommodatie concludeert Sari dat we in de vlindertuin van Artis zijn aangekomen, dat vind ik de juiste omschrijving. Het ziet er prachtig uit met al die planten. Het enige probleem hier is dat de blauwbal aapjes nieuwsgierig zijn en tot in je kamer komen opzoek naar eten.

Zowel de Hippo & Croc boat trip als de Game Drive hebben we als zeer interessant ervaren. De begeleiders hebben ons veel verteld over het gebied en de dieren die er leven. Zeker op de game drive waren we verrast, onze ranger , Steven, vraagt ons aan het begin van het park of we nog wensen hebben. Oscar heeft zeker één grote wens en dat is: de wilde honden. Steven zegt dat het een zeer kleine kans is om de wilde honden te zien, drie maanden geleden heeft hij ze voor het laatst gezien. Maar het eerste uur hebben we de een roedel van vier wilde honden in actie gespot, een kleine confrontatie met twee hyena’s, die al snel de benen namen. We hebben een geweldige tijd gehad.

Na drie fantastische dagen maken we ons op om naar Swaziland te gaan, een belevenis op zich, om alleen al de grens over te komen. Het verliep goed met onze crossboarder die we bij het autoverhuurbedrijf al hebben meegekregen. Een mooie tocht door het land leidt ons uiteindelijk bij de Lodge. Aardig personeel, prima kamers maar voor ons de minst leuke plek om te verblijven. We merken dat de mensen (buiten de lodge) minder gastvrij zijn en onvriendelijk. Ook raadt de manager van de Lodge ons af om in je eentje of met z’n tweeën een eind te gaan wandelen, ze doet dit puur uit zorg voor haar gasten. Jammer want op hun site staat dat je mooi kunt wandelen in de omgeving.

Op naar Hazyview, bij aankomst sta je voor een groot dicht hek, achter het hek is het nog wel een paar minuten rijden voordat je arriveert bij Laughing Waters Guest House. Een prachtige oude Afrikaanse boerderij die rust uit straalt. We worden ontvangen door het vriendelijke paar John en Heather. We krijgen prachtige kamers toegewezen met een doorlopend balkon, uitkijkend op de mooie tuin. Ik vraag me gelijk af, wij zitten nu in de winter, hoe de tuin er in het voorjaar uit zal zien.
Het was fijn om de echte Zuid-Afrikaanse gastvrijheid te mogen proeven tijdens ons verblijf. Robert-Jan liet het woord ”braai” vallen en gelijk speelt Heather daarop in door aan te kondigen dat we morgen gaan braaien. Omdat de Safari uit st.Lucia ons zo goed bevallen was lijkt het ons beter om ons door het Kruger Park te laten rijden door een ervaren persoon. Heather regelt voor ons een morning safari. We worden ’s morgens al heel vroeg thuis op gehaald. Ook John is al vroeg op om ons uitgeleide te doen. De man die ons deze dag door het Kruger Park begeleidt doet erg zijn best om ons alle dieren te laten zien, helaas had hij zeer weinig kennis over de dieren.

Die middag rijden we naar Graskop. Daar wagen de meiden een sprong van 68 meter het ravijn in. Een belevenis om nooit te vergeten, ik heb niet gekeken maar hoorde een hele harde kreet toen ze naar beneden sprongen.

De volgende ochtend afscheid genomen en John heeft ons wat tips gegeven over de panorama-route. Bij Gods Window, Bourke’s Potholes en the Three Rondavels zijn we uit de auto gegaan om dit te bekijken. We hebben een prachtige dag gehad.
Helaas, dit had ik van te voren niet goed door, komen we laat aan bij ons volgende accommodatie in Hoedspruit. waardoor we een middag safari hebben gemist. We komen 10 min voordat de zon onder gaat aan in Shindzela Tented Safari Camp, een kamp midden in de bush zonder enige bescherming van elektriciteitsdraden of iets dergelijks, de wilde dieren lopen hier ’s nachts door het kamp. Ik schiet lichtelijk in paniek, we worden naar onze tenten gebracht en voordat ik onze veranda goed en wel op ben, komt er een nieuwsgierige hyena aanrennen richting de tent van onze jongens, (10m) mijn hart zat in m’n keel. Maar…. wat een beleving was dit zeg. Ik had dit niet willen missen, wel had ik er even eerder willen zijn zodat ik even kon wennen. De volgende ochtend zitten we aan een heerlijk ontbijt wanneer er een paar buffels voorbij komen om te drinken bij de aangelegde drinkplaats. Steeds meer buffels, wel een stuk of honderd, komen voorbij. Ook hier hebben we genoten van de safari en de kennis die werd overgebracht. Ik ben de enige van het gezin die vind dat we te dicht bij de leeuwen hebben gestaan met een open Jeep, namelijk 8m. Ik vind het zeer moeilijk om mijn vertrouwen te leggen in de handen van zo’n ranger met geweer die zegt dat hij goed kijkt naar de houding van het dier. 😉

Onze zoon Oscar zit heerlijk voorin , zodat hij goed contact heeft met de ranger.

De laatste dagen hebben we in Sefapane Lodge door gebracht. Heerlijk genoten van de zon maar ook van de safari en het eten. Een mooi punt om zo onze vakantie af te sluiten.

Marjan, dank je wel voor deze reis op maat. Het is voor ons een onvergetelijke reis geworden, een reis dat we niet snel zullen vergeten. Het was zeer fijn dat alles geregeld en betaald was. Wanneer we nog eens die kant op mogen gaan ga ik weer een beroep op je doen. Ook onze vrienden zal ik verwijzen naar jullie bureau.
Fijn dat jullie ook meedachten over de temperatuur in die tijd van het jaar, we gingen van koud naar warmer weer, en dat was een zeer goede tip.

Met vriendelijke groet, Jacqueline