Betty en Marien: op avontuur in Zuid-Afrika

Betty en Marien: op avontuur in Zuid-Afrika

Onze rondreis begon op 12 november in Johannesburg. Wij kwamen daar ’s avonds aan en werden opgewacht door iemand die ons naar ons hotel bracht. Het temperatuurverschil met Nederland was ongeveer 20 graden, wat wij wel zo aangenaam vonden. De volgende morgen kregen we een comfortabele huurauto en kregen wij nuttige tips mee tijdens de meet and greet.
De eerste trip was zo’n 450 kilometer. Eerst over een goede snelweg, daarna werd de weg steeds smaller en bleken er hier en daar aardige gaten in het wegdek te zitten. De temperatuur liep al aardig op. Wij hebben overnacht in een countrylodge bij Tzaneen. Een comfortabele kamer en heel vriendelijke mensen, de reis was goed begonnen.

Daarna naar Krüger. De temperatuur bleef maar oplopen, uiteindelijk gaf de thermometer in de auto 47 graden aan. Op zo’n moment ben je dan blij dat er een airco in de auto zit. In het park uiteraard veel dieren gezien. In het begin stop je voor iedere impala, maar dat leer je vanzelf wel af. Wij stopten natuurlijk wel voor die olifant die een modderbad nam, vlak naast de auto.
In het Olifants Rest Camp hadden we een rondtavel aan de rand van het kamp, met een schitterend uitzicht over het park.

De volgende dag gingen we naar het Timbavati Park, net naast Krüger. Onderweg zagen we weer veel voorbij komen: zebra’s, wilde buffels, een luipaard, een grote kudde olifanten die stonden te drinken, het kon niet op.

In het Umlani Bush Camp in het Timbavati hadden we twee overnachtingen. Het was hier grandioos. Maximaal zestien gasten kunnen daar terecht, lekker kleinschalig dus. Aan het eind van de middag en ’s ochtends vroeg hadden we een gamedrive. Zes gasten, een verkenner en een ranger in een terreinwagen. Veel gezien, veel uitleg gehad. Drie keer werden wij achtervolgd door een seksueel gefrustreerde olifantenstier, die ons niet in de buurt wilde hebben. Terwijl al die andere olifanten ons compleet negeerden. ’s Nachts liepen de hyena’s rondom de hut en lag een luipaard honderd meter verderop het nodige kabaal te maken. De mensen die in dit kamp wonen en werken zijn bijzonder aardig en behulpzaam, zonder dat je het gevoel krijgt dat het gespeeld wordt. Aan alles kan je merken dat er een goede sfeer heerst.

Dan op weg naar Hazyview, via de Panoramaroute. De tips uit de reisbeschrijving hebben wij opgevolgd en wij zijn dan ook een aantal malen van de weg af gegaan om leuke dingen te bezoeken.

Na een overnachting in Swaziland kwamen we in St Lucia aan, waar wij drie overnachtingen hadden. ’s Avonds gingen wij een hapje eten in het dorp. Stond daar opeens een nijlpaard te grazen in het gras naast de hoofdstraat, recht tegenover het restaurant.

De volgende morgen stonden wij al om vier uur klaar om mee te gaan op een gamedrive in het Hzluzluwe Park. Onderweg naar het park regende het nog, maar langzamerhand werd het droger en bij aankomst in het park was het opgehouden te regenen. De ranger wist ons te boeien met mooie verhalen. En zowaar, hier konden wij, op grote afstand, eindelijk neushoorns zien. De Big Five was compleet.

Bij St Lucia mondt een rivier uit in de oceaan. Tijdens een boottocht op deze rivier zagen wij veel nijlpaarden en een enkele krokodil. Naast St Lucia is het zogeheten Wetland Park. Volgens de eigenaar van de guesthouse moesten hier toch wel minstens vijftien neushoorns voor de camera kunnen krijgen. Helaas hadden de neushoorns zich verstopt op het moment dat wij voorbij kwamen, andere mensen hebben er wel genoeg gezien.

In Drakensberg hadden wij een mooie uitvalsbasis voor leuke tochten. Helaas waren er wat problemen met de auto, waardoor er van die ritten niet veel terecht gekomen is. Die problemen zorgden ervoor dat wij op weg naar de volgende overnachtingplaats een eind moesten omrijden, terwijl het toch al de langste rit was.

Op weg naar Graaff-Reinet reden wij door een compleet desolaat gebied. Veel toeristen slaan dit gedeelte van Zuid-Afrika over, omdat zij hebben gehoord dat dit een saai gebied is. Wij vonden het echter prachtig. Je moet er natuurlijk niet aan denken dat de auto het begeeft, want dan heb je wel een probleem. Wij hadden slechts één overnachting in Graaff-Reinet. Achteraf gezien hadden het er meer mogen zijn, dan waren wij meer op ontdekkingstocht gegaan. Maar omdat wij er al vroeg waren, konden we nog veel bekijken.

Het Addo Elephant Park viel ons, na Krüger, Timbavati en Hzluzluwe, wat tegen. We hadden trouwens wel een mooi uitzicht op een plas water waar kuddes olifanten kwamen drinken, maar het was tijdens de gamedrive allemaal wel wat minder spannend. Met twintig mensen in een grote, wat afgesloten auto, een obligaat rondje rijden. Alleen wat olifanten en impala’s zien, veel meer zat er niet in. We hadden verder die dag nog eens de pech dat het flink hard regende.

Gelukkig was dat over toen wij naar Plettenburg Bay gingen. Onderweg zijn we ook nog een poosje in het Tsitsikamma National Park geweest. Dat was een leuk uitstapje en een fijne onderbreking van de rit.
Tijdens onze tocht op de oceaan kwamen we de laatste walvissen tegen, moeder en kind. De rest was al verder getrokken. Dat hebben we dus nog mooi meegepikt.
Vlakbij Oudtshoorn hebben wij twee overnachtingen gehad op een manor met het uitzicht op Swartbergpas. Een schitterende omgeving, maar wij zijn dan ook liefhebbers van bergachtige streken. In de buurt waren veel struisvogelboerderijen, waar liefhebbers de gelegenheid hebben om een ritje te maken op een struisvogel.

Op weg naar Stellenbosch hebben we weer veel kunnen zien. Het landschap veranderde voortdurend. Wat wel opviel, was dat naar mate we dichter bij Kaapstad kwamen, de wegen beter werden. Stellenbosch is een leuke plaats, waar je je al gauw thuis kan voelen.
En dan Kaapstad. Wij hadden de mooiste kamer van het guesthouse, dat lag aan de voet van de Tafelberg; aan het einde van de straat hield de bebouwde kom op. Een schitterend uitzicht over de stad. Uiteraard zijn wij naar Robbeneiland geweest. Zeer indrukwekkend.

De Tafelberg konden we jammer genoeg niet op. Want op de dag van aankomst waaide het zeer hard, de dag daarna was het loeidruk en op de laatste dag hingen er wolken rondom de top. Maar goed, dan doen we dat de volgende keer maar.

Al met al hebben wij een schitterende vakantie gehad. Wij hebben veel gezien, veel indrukken opgedaan, veel meegemaakt. Het leuke was, dat er zoveel variatie zat in eigenlijk alles. De verschillen in omgeving, de activiteiten, de verschillen in accommodaties. Het was zeer goed georganiseerd. En als je dan leest dat andere reizigers ook in dezelfde plaatsen zijn geweest, maar allemaal weer in een andere lodge, manor of guesthouse hebben overnacht, dan merk je wel dat het echt een rondreis op maat was. Het was de eerste keer dat wij in Zuid-Afrika waren, maar zeker niet de laatste keer. Met deze ervaringen gaan we een volgende keer wat selectiever te werk. Dan pakken we twee of drie gedeeltes van het land en blijven daar langer dan nu mogelijk was.

Voordat wij aan deze reis begonnen, kregen wij vaak de vraag of wij het niet gevaarlijk vonden, zo met z’n tweetjes. “Want hoort zo veel verhalen”. Wij kunnen alleen maar antwoorden met te zeggen dat wij, overal waar wij kwamen, veel vriendelijke mensen hebben ontmoet en dat wij geen moment hebben gedacht dat wij in een vervelende of gevaarlijke situatie waren beland.
Nog een tip voor wie ook zo’n lange rondreis wil maken: zorg ervoor dat je in het noorden van het land een auto hebt die wat beter overweg kan met ruw terrein. De auto die we nu hadden tijdens deze trip was daar eigenlijk minder geschikt voor.

Betty ten Barge & Marien van der Linden