Familie Dekker had een fantastische reis!

Familie Dekker had een fantastische reis!

Reisverslag Zuid Afrika
Familie Dekker uit Nunspeet
20 juli 2018 – 10 augustus 2018

Op de vakantiebeurs in Utrecht hebben we Rondreis op maat leren kennen. De betrouwbare indruk van deze kleinschalige organisatie sprak ons direct aan, waardoor we snel de keuze gemaakt hebben om met hen onze gezinsreis met 3 zonen(20,19,16 jaar oud) naar Zuid Afrika te organiseren. Tijdens de voorbereiding, waarbij wij zelf de vliegtickets geregeld hebben, hebben we zeer prettig samengewerkt. Wij konden goed aangeven wat onze wensen waren en we kregen passend advies en ideeën aangereikt, waardoor we stapje voor stapje onze reis vorm konden geven. Met al onze vragen was een belletje of mailtje voldoende om antwoord te krijgen. Hierdoor konden we vol vertrouwen onze reis beginnen.
Na de vliegreis naar Kaapstad werden we op het vliegveld welkom geheten door een medewerker van de lokale partner. Hij overhandigde onze persoonlijke reisgids, met daarin alle vouchers voor overnachtingen, excursies en de autohuur en reed ons naar ons appartement in Kaapstad. De reisgids bleek een zeer handig document te zijn, omdat onze hele reis hier punctueel in beschreven was, inclusief alle routebeschrijvingen en uitgebreide toeristische informatie.
De volgende dag werd onze gehuurde bus afgeleverd bij ons appartement en konden we op eigen kracht richting Kaap de Goede Hoop. Al snel werd duidelijk dat het prettig rijden is in Zuid Afrika. Goede wegen, prima bewegwijzering en rustige verkeersdeelnemers. Bij de Kaap ervoeren we ons inmiddels letterlijk aan het einde van het Afrikaanse continent. Onze reis was begonnen!
De excursie naar Robbeneiland was indrukwekkend. Met een bus werden we over het eiland geleid en kregen ter plekke achtergrond informatie van de gids. Zo zijn we naar de steengroeve gereden en hebben het cellencomplex bezocht, waar Mandela gevangen heeft gezeten.

Terug in Kaapstad bezochten we Victoria&Alfred Waterfront, een sfeervol winkelgebied bij de haven. De volgende dag konden we niet de Tafelberg op, omdat deze door de te harde wind gesloten was, maar de kleinere Single Hill was goed bereikbaar. Zeker de moeite waard, want het uitzicht op Kaapstad was mooi. Daarna de Chapman’s peak drive gereden naar ‘Houtbaai. Wat een geweldige vergezichten en prachtige route langs rotsen en baaien, afgewisseld door kleine plaatsjes.
Zo reden we als vanzelf richting Stellenbosch en zagen we het landschap veranderen door de vele wijnvelden met daartussen de typerende witte wijnhoeve ’s. Stellenbosch was een genoeglijk plaatsje en ons guesthouse was snel gevonden. De volgende dag door het landschap ‘geslenterd’. Ondanks dat het winter was en de druivenranken geen blad en vruchten hadden, gaf het landschap steeds opnieuw een warme en kleurrijke indruk.

Na Stellenbosch langs de Fayles bay met opnieuw prachtige vergezichten over de oceaan richting Hermanus gereden. Ons hotel lag vlak aan de oceaan, waardoor we vanuit onze kamers rechtstreeks de krachtige golven konden zien en horen. Even was er twijfel of de walvisexcursie door kon gaan, omdat het weer wat ging veranderen, maar gelukkig kregen we volgende ochtend positief bericht. Met een moderne boot en ervaren kapitein gingen we op zoek naar de walvissen en met succes! Wat een imponerende dieren zijn dat. Er zwom er zelfs een onder onze boot door, zo dichtbij hebben we ze zien zwemmen en blazen.

Na inmiddels veel langs de oceaan gereden te hebben, ging onze reis nu meer het binnenland in richting Oudtshoorn, het gebied met de vele struisvogels.
Het landschap was wijds en de kleur van de rode aarde overheerste prachtig. Mooi om zo door een nauwelijks ingericht landschap te rijden en te genieten van deze bijzondere natuur. Apen langs de weg, struisvogels in het land, de zon en de rust. We waren volop aan het genieten van dit prachtige land. In ons guesthouse met een zeer hartelijke eigenaar hebben we ons laten verwennen door zijn gastvrijheid. Het was prettig dat we hier twee overnachtingen hadden, om ook wat bij te kunnen komen van de vele nieuwe indrukken. Een rit naar de kleine Karoo gaf een goede indruk van dit gebied. Het gaf ons een avontuurlijk gevoel om door de grote vlaktes te rijden en niet te weten wat de volgende kilometer ons weer brengen zou.
Een Afrikaanse maaltijd in het lokale restaurant om de hoek maakte ook deze dag weer geweldig.

De reis ging na Oudtshoorn weer verder richting Tsitsikamma National Park, onderdeel van de tuinroute. Opnieuw kwam de oceaan weer in beeld en hoe groot was de verrassing dat we in een blokhut met uitzicht op de oceaan onze volgende overnachtingsplek hadden. ’s Morgensvroeg zagen we vanaf ons terras de dolfijnen springen. Een mooie wandeling naar de lange hangbrug was leuk om te doen en het weer was zo lekker dat we in de Indische oceaan konden zwemmen.
Zo hadden we inmiddels al de helft van onze reis beleefd en reden we richting Port Elizabeth voor de binnenlandse vlucht naar Durban. Opnieuw bleek dat alles goed geregeld was, want het inleveren van de bus, het vliegen naar Durban en het ophalen van de nieuwe bus, verliep allemaal prettig. Ook fijn dat we net buiten Durban ons guesthouse hadden, zodat we niet zo ver meer hoefden te rijden.

We merkten al snel dat in dit deel van Zuid Afrika de wegen iets minder waren. Veel onverwachte niet goed zichtbare drempels en ook meer gaten in de weg. Zo’n 200 kilometer gereden naar st. Lucia, waar we een mooi hotel hadden. Het landschap was heuvelachtig en heel anders ingericht dan tijdens ons eerste deel van de reis. Hier zagen we veel meer Afrikaanse invloeden, zoals veel mensen lopend langs de weg, veel kleine marktkraampjes met fruit en andere spulletjes en veel loslopend vee. In het landschap los staande kleine huisjes, alsof ze op willekeurige plaatsen gebouwd zijn. Bij kruisingen van wegen was vaak veel bedrijvigheid te zien. In het meer bij st. Lucia zijn veel nijlpaarden en die hebben we tijdens onze riviercruise dan ook volop gezien. Ook krokodillen waren aanwezig en de Afrikaanse visarend was ook zeer indrukwekkend om te zien, wat een enorme roofvogel.
De volgende ochtend werden we ’s morgensvroeg om 5 uur in receptie van het hotel verwacht voor onze eerste game-drive! Wat leuk om in het aardedonker naar het Hluhluwe imfolozipark te rijden en met onze gids op safari te gaan. De zonsopkomst was prachtig en al snel zag onze gids, met zijn ‘telescoop-ogen’ een kleine kudde olifanten en een neushoorn in de verte. We waren onder de indruk dat we nu werkelijk op safari waren en al die dieren in hun natuurlijke omgeving te kunnen zien. We hebben veel wild gezien tijdens deze game-drive met als afsluiting een kudde olifanten vlakbij de auto.

St.Lucia was een gezellig dorpje met goede restaurants en leuke souvenirs kramen. Een leuke plaats om twee nachten te verblijven.
De volgende dag een rit van zo’n 325 kilometer richting Swaziland. Hoe leuk was dat om naar een thuisland te reizen. We zagen het landschap veranderen naar meer bergachtig en nadat we de grens met Swaziland(Ezulwini) gepasseerd waren, merkten we dat het echt een ander land was. We zagen veel minder blanke mensen en langs de wegen hebben we vaak billboards gezien met felicitaties voor de koning en voor het land. Hoewel we op de toppen van de bergen in dichte mist reden, zagen we op lagere punten dat het een mooi land was. In de zomer zouden de landerijen en berghellingen nog meer kleur en verscheidenheid bieden, maar zo in de winter was het zeker al erg mooi. Het leek ons wel dat het land niet zo rijk was, de wegen waren van matige kwaliteit en de bebouwing, die we zagen eveneens. Wat een verrassing toen we het Happy Valley hotel zagen, wat een luxe ineens. Enigzins beduusd door dit grote contrast hebben we in een eveneens luxe winkelcentrum gegeten. We waren in Swaziland, hoe bijzonder!

Steeds weer hadden we nieuwe dingen in het verschiet, waardoor onze reis steeds verrassend bleef. We reden de andere kant van Swaziland het land weer uit, nadat we in Mbabane de leuke lokale markt hadden bezocht. We reden richting Komatiepoort, een stadje aan de zuidkant van het Krugerpark. Naast het kleinschalige chaletpark reden we over een lage brug, waar we direct al olifantjes zagen. We werden ook gewaarschuwd dat de nijlpaarden ’s nachts nog wel eens aan de wandel gingen en ook het park wel eens aandeden. Dat is gelukkig niet gebeurd, maar het idee gaf ons ’s avonds in het donker wel een gevoel van avontuur.
En dan op naar het Krugerpark! We beseften dat het echt een heel groot park is. Door de winter was het struikgewas nauwelijks begroeid en dat maakte dat we meer zicht hadden en verder konden kijken. In het Krugerpark hebben we op een Rest Camp overnacht. Dit maakte het voor ons mogelijk dat we op eigen kracht met onze bus door het park konden rijden. Met vijf paar ogen op scherp hebben we genoten van het zoeken en ontdekken van wild. Prachtig om oog in oog te staan met giraffes, antilopen, zebra’s, buffels en olifanten. Net voor we terug moesten keren vanwege de snel invallende duisternis, zagen we langs de weg een aantal auto’s staan. Er was een luipaard gesignaleerd in een boom. Met de verrekijker konden we een stukje van zijn lijf zien, maar even later zagen we aan de voet van diezelfde boom een prachtig luipaard liggen. Het maken van deze foto’s gaf ons een echt overwinnaars gevoel. De big 5 hadden we inmiddels bijna compleet, op de leeuwen na.
Na deze overnachting trokken we weer verder en reden we nog weer door het Krugerpark. We kregen er geen genoeg van, ook nu niet toen we de hyena’s zagen. Onze volgende overnachting beloofde volgens de beschrijving al veel, deze lag echt middenin the bush, Ngama Tented Safari Lodge. Via onverharde wegen, die met onze bus echt lastig te berijden waren, kwamen we uiteindelijk op een droombestemming uit. Wat een fantastische plek! Midden in de natuur lag, gelukkig met omheining, een echt out-of-africa huisje voor ons klaar. Vanuit ons bed keken we recht the bush in. ’s Nachts hebben we dierengeluiden gehoord. Die middag hadden we onze laatste gamedrive en deze gids baande zich door al het struikgewas en onmogelijke weggetjes heen. En, ja, hoor, ook de leeuwen gezien! Twee diep slapende leeuwen vlak naast de auto, we hadden onze big 5 compleet!!! De dag afgesloten met een heerlijk Afrikaans diner onder de sterrenhemel. Wat een bijzonder ervaring.

De volgende ochtend vroeg met de gids een bushwalk gedaan en daarmee zicht gekregen op wat de natuur nog meer te bieden heeft dan de grote dieren. Interessant om al lopend de bomen, planten, vogels en insecten te ontdekken en ook om sporen te herkennen. Dit alles onder de gloed van de opkomende zon. We waren voldaan met al onze safari-indrukken.
Het einde van de reis kwam voorzichtig aan in zicht. Wat zou ons nu nog te wachten staan na alles wat we al meegemaakt hadden? De panoramaroute! Voor we het wisten waren we het safarigebied uit en kwamen we in de prachtige omgeving van het Draken gebergte terecht. We lieten ons opnieuw verrassen, wat een natuurschoon! Zo anders dan we al gezien hadden, overweldigend. De 300 kilometer, die we moesten overbruggen naar Dullstroom gleden als vanzelf door, zo werden we opgenomen door het landschap. In een eenvoudig pension overnacht, waarna we de dag erna richting Pretoria zijn gereden. Onze laatste overnachtingsplaats was erg mooi en lag aan de rand van Pretoria. ’s Middags de stad bezocht en Church square met de regeringsgebouwen en het standbeeld van Paul Kruger was zeer de moeite waard. ’s Avonds bij onze neef gegeten en dat gaf ons ruimschoots de gelegenheid om al onze verhalen te vertellen. Wat hadden we in drie weken tijd enorm veel meegemaakt.

Het laatste stukje naar Johannesburg was goed te doen, zodat we rustig de bus in konden leveren bij het vliegveld en we ruimschoots op tijd waren voor onze vlucht naar Nederland.

In onze persoonlijke reisgids stond dit aan het eind:
“Ons hoop dat jullie die reis geniet het en dat jullie eendag weer sal terugkeer na ons mooi en divers land!”
We kunnen niet anders dan dit bevestigen, we hebben een fantastische reis gehad in een prachtig land met buitengewoon vriendelijke en gastvrije inwoners. We komen graag terug.

Ronald, Heleen, Maarten, Wouter en Rutger Dekker
Nunspeet, augustus 2018